نگرش استادان زبان دانشگاه های ایران به آمیختگی قاعده مند شیوه های تدریس زبان انگلیسی و به کارگیری آن در کلاسهای خود

دف از این تحقیق بررسی نگرش اساتید زبان دانشگاههای ایران نسبت به آمیختگی قاعده مند شیوه های تدریس زبان انگلیسی و بکارگیری آن در کلاسهای خود است. به این منظور، پژوهش گر اصول پیشنهادی بران (2000) و ملو (2002) در زمینه تدریس زبان را مد نظر قرار داده و ابزار تحقیق شامل پرسشنامه و مشاهدات کلاسی بوده که از تحقیقی مشابه در زمینه تلفیق قاعده مند روش های تدریس گرفته شده است. به منظور انجام آزمون مقدماتی درمرحله نخست، پژوهش گر پرسشنامه را در میان بیست و هشت استاد زبان انگلیسی دردو دانشگاه مشهد و قوچان (موسسه آموزش عالی غیر انتفاعی تابران و دانشگاه آزاد قوچان) اجرا نمود. آلفای کرون باخ میزان پایائی را برای تمام بخش ها 85/0 محاسبه نمود. سپس در مرحله بعدی، پرسشنامه با نود استاد زبان انگلیسی دانشگاه های خراسان رضوی و مازندران (شامل دانشگاههای دولتی، آزاد و غیر انتفاعی) اجرا شد. نتایج حاصل از امار توصیفی نشان داد که استادان زبان دانشگاههای ایران دیدگاهی مثبت نسبت به تلفیق قاعده مند روش های تدریس داشته و اصول تدریس آنها نه تنها منطبق با اصول پیشنهادی بران (2000) و ملو (2002) بوده بلکه جامع تر نیز می باشد. پژوهش گرهم چنین با بکارگیری آزمون کای دو وجود رابطه معنادار میان روش ها و شیوه های تدریس ، فعالیتهای کلاسی و عقاید اساتید زبان رابا دیدگاه آنان نسبت به تلفیق قاعده مند روش های تدریس مورد بررسی قرارداد. بر اساس نتایج تحقیق کنونی، وجود رابطه معنادار میان تلفیق قاعده مند روش های تدریس ومتغیرهای ذکر شده مورد تائید قرار گرفت. سرانجام اطلاعات حاصل ازمشاهدات کلاسی نیز کاربرد واقعی تلفیق قاعده مند روش های تدریس را در کلاسهای اساتید زبان تائید نمود.